اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا  ADHD اختلالی است که معمولا در زمان کودکی تشخیص داده می شود، ولی در بسیاری از موارد تا بزرگسالی ادامه می یابد.

علائم و نشانه های آن :

ADHD:

علائم این اختلال در سه گروه دسته بندی می شوند

کم توجهی: (Inattention)

•  پرت شدن حواس به آسانی، ناتمام گذاشتن یک فعالیت و به سرعت رفتن به سوی یک فعالیت دیگر

• به سرعت خسته شدن از انجام یک عمل و بی حوصله شدن.

• مشکل داشتن در تمرکز بر یک فعالیت و یا تمام کردن آن و مشکل در تمام کردن تکالیف مدرسه.

•  گم کردن وسایل شخصی مربوط به خود و سایر اشیاء.

• گوش نکردن یا بی توجهی به حرف های دیگران در هنگام صحبت با آنها.

• خیال پردازی در طول روز (Daydreaming) و یا سرگردانی (Wandering) بدون داشتن انگیزه برای انجام فعالیتی خاص.

•  مشکل داشتن در انجام دستورات و درخواست ها.

بیش فعالی: (Hyperactivity)

• بی قراری، پیچ و تاب دادن بدن و مشکل در نشستن در یک جا.
• صحبت کردن زیاد و بدون وقفه.
• لمس کردن و بازی کردن با هر وسیله در دسترس.
• انجام وظایف و فعالیت ها به همراه ایجاد سر وصدای فراوان.

عمل بدون تفکر: (Impulsivity)

• انجام اعمال بدون توجه به نتایج و عواقب آنها و به زبان آوردن صحبت های نسنجیده.
• نداشتن صبر در کلیه فعالیت ها، عدم رعایت نوبت و عدم علاقه به تقسیم چیزها و یا شریک شدن با دیگران.
• پریدن به وسط صحبت دیگران

علائم و نشانه های فوق می تواند در هر دو گروه کودکان و بزرگسالان بروز نمایند، ولی برخی از آنها معمولا فقط در کودکان دیده می شوند. از سوی دیگر باید توجه داشت که کودکان مبتلا به ADHD معمولا بیشتر علائم فوق را با هم بروز می دهند و نشان دادن تعداد کمی از این علائم نشانه وجود  ADHD نمی باشد.

علل ایجاد ADHD

علت ایجاد این اختلال به درستی شناخته نشده است، ولی پژوهشگران تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز این بیماری موثر می دانند

قابل ذکر است این دوره برگرفته از دوره جامع مصاحبه بالینی با کودک و نوجوان است که در دو سطح تعریف شده است که شما میتوانید به آنها دسترسی داشته باشید:

مصاحبه بالینی کودک و نوجوان سطح اول

مصاحبه بالینی کودک و نوجوان سطح دوم